Mijn aandacht werd gewekt door een mail uitgestuurd door Bianca. Die eigenlijk precies omschreef waar ik zelf al achter was gekomen. Dat het ouderschap niet dat was wat je ervan verwacht, en dat het plezier, maar ook de energie ver te zoeken was. Kortom is ouderschap dan zo overschat? De boodschap die mijn aandacht trok was: Ga met jezelf aan de slag. Bianca en Melanie hebben mij door middel van simpele maar voor mij heel effectieve oefeningen en gesprekken laten inzien dat wat je ooit eens hebt meegemaakt, inslijt in je onderbewust zijn en wat ervoor zorgt je altijd op een bepaalde manier reageert. Maar is dat wat je ooit zelf hebt besloten of voorgedaan gekregen? Is dat wat je ook zou doen als je dit kon resetten? Mijn antwoord: nee. En weet even: Ik een heel rationeel persoon ben, ik mij verlaat op feiten, en altijd logica zoek….De manier waarop ze je helpen is zelf weer kind te worden. Terug in je eigen kind zijn stapt en je gedrag en neiging vandaag de dag, bij waar dat ooit is begonnen opnieuw instelt. Je komt erachter dat de normen en waarden die je nastreeft vaak niet die van jouzelf zijn. Maar van je eigen ouders. En dat hun weg en wijze niet de jouwe moet zijn. Bewust worden dat jij als kind het beste van wat hun hebben kunnen geven op dat moment, hebt gekregen kan omarmen en dankbaar voor kan zijn. Je met dat inzicht keuzes kan maken die wel van jou zijn. Daarbij realiseren dat kinderen het besef van moeten, willen niet ervaren zoals volwassenen dat doen. Eigenlijk zijn ze bezig met het zelf vormen van hun weg, en onze weg loopt niet in de pas: Heel logisch! Dat was voor mij de eyeopener. Dat zorgt ervoor dat er begrip ontstaat waarom een kind soms anders doet dan dat je als ouder wilt op dat moment. Ga dat niet bevechten is de boodschap, maar begeleid dat. De wilskracht van een kind is sterker dan wat jij wilt dat gebeurd. Het is ook een essentieel iets dat kinderen zich op hun manier kunnen uiten en zij dus ook invloed en controle willen uitoefenen. In plaats van dat te stoppen, help je het vorm geven. Kinderen hebben hun ouders daarvoor hard nodig. Daaraan op de juiste manier tegemoet komen kost veel minder energie en moeite, en je kind vervult op dat moment ook de behoefte in wat het nodig heeft. Ze hebben geen agenda, besef van tijd. Daar waar ik als ouder het geduld verloor, was de trigger voor die reactie al vooraf aanwezig. Je leert die trigger kennen en herkennen, dat is het moment waar je even je eigen zelf aandacht moet gaan geven. Zelf weer kind worden. Ik kwam erachter dat die ooit door negatieve ervaringen zijn gevormd. Situaties waar niet naar mij werd geluisterd, situaties waar ik geen controle had niet kreeg wat ik nodig had. Bianca en Melanie begeleiden dit op een heel gelijkwaardige manier, waarop zij ook hun persoonlijke ervaringen delen. Je voelt niet de vaak aanwezige coach/coachee band maar eerder dat je het met elkaar samen aangaat. Nu zijn wij bijna 3 maanden verder. Hoe gaat dit nu? Belangrijk om te weten is dat je nooit klaar bent met eraan te werken. Invloeden van het dagelijks leven blijven aanwezig. Daarom moet je je ook committeren en jezelf eerst die aandacht geven. Triggers komen ook van situaties op je werk, of je partner. En hoewel jij inzicht hebt in wanneer je even zelf de rust en aandacht nodig hebt is dat voor anderen niet duidelijk, maar ook vaak voor jezelf niet. Het is niet zo dat al je problemen als sneeuw voor de zon verdwijnen. Sterker nog ze blijven bestaan en het gaat met vallen en opstaan. Maar je weet waarom ze er zijn en je hebt tools gekregen om hier mee om te kunnen gaan. En op een goede manier je band met je kind sterk houd. Waaraan ervaar ik het succes van de training? Ouderschap geeft ook energie, als zij iets hebben gemaakt, bereikt, als je ze ziet doen waarbij jij ze begeleid en de ruimte geeft om dat te doen. Dat ze net zo vaak naar papa vragen als naar mama. En waarop ze soms ook even uit zichzelf naar je toe komen om gewoon te chillen. Remko, papa van Lenthe en Nina.